Woensdag 7 mei - Wederom heeft Wim een prachtig gril restaurant uitgekozen in Pollenca. Heel sjieke inrichting. Aan de muur hangt een grote oude kaart van Mallorca, en we leren nu eindelijk waar het noordoosten ligt, of was het zuidwest ookal weer. Lekkere tapas en gegrild rund en voor de rappen onder ons haas. De baas rekent een fles wijn te weinig aan, maar eerlijk zoals we zijn, betalen we die graag uit eigen zak. Of liever Dirk, want hij moest nog wat zwart geld kwijt.

Thuis proberen we te supporteren voor Barcelona in de Champions league maar er zijn enkel Arabische posten op de TV, zelfs meer dan 100, en niks anders: cyberaanval? Vijf afstandsbedieningen, maar enkel 2 battterijen, mmm. We eindigen met een spelletje “ondercover”. Dirk heeft concentratieproblemen en weet niet goed meer wie hij mag kussen en wie niet. Die laatste limoncello was er blijkbaar teveel aan. Wij steken Dirk dan maar onder de lakens en vertrekken zelf ook. We hebben niet veel buren, dus die hebben dan ook geen last van de opstijgende vliegtuigen. 

De dag begint opnieuw goed met een stralende zon, en Dirk die zich om 8u08 meldt aan de ontbijttafel. Gisteren was het 8u05, maar die 3 minuten zien wij door de vingers 

Het is al erg genoeg om met een medium door het leven te moeten gaan. 

Dju, Barcça heeft verloren en er is weer een gevechtsvliegtuig van Trump’s vliegdekschip in zee gevallen. De arme man treft het niet. 59 miljoen, misschien toch maar Canada inlijven. En dan moet hij seffens ook nog in conclaaf gaan om een nieuwe paus aan te stellen . 

Vandaag staan we voor het echte werk met een echte col en meer dan 1000 hoogtemeters. Het begint onmiddellijk vals plat de eerste kilometers, nadien zoekt ieder zijn eigen tempo. Dirk komt als tweede boven, dat hebben we nog nooit meegemaakt. Misschien moet Quickstep hem toch maar oproepen voor de klimtrein van Evenepoel in de Toer. Eerst een toffe afdaling, met enkele haarspeldbochten en een onverwachte autobus, maar die nemen Frank, Koen en ikzelf als echte berggeiten. Onder aan de voet eerst een cortado en een foto voor een fan en dan richting Inca voor de lunch. Aangezien we vóór zitten op het snelste wedstrijdschema, moeten we even wachten voor het restaurant zijn deuren opent. De laatste 30 km zijn glooiend en rijden we in gesloten peloton. 89 km met ruim 1100 hoogtemeters, we staan weer onder de mensen. De gemiddelde hartslag, vermogens en maximumsnelheid worden vergeleken maar zijn niet voor publicatie helaas. We moeten professioneel blijven. 

Vanavond wordt het barbecue festijn met jefe Tjess. Eerst nog lekker zonnen aan het zwembad, maar helaas zonder zon, want die is plots weer weg. Dan maar pingpongen en biljarten. En seffens inkopen doen met F1 piloot Peter. Die mannen putten mij echt uit. 

Maandag 5 mei - We schrijven zondagavond 5 mei en staan na bijna 13 maanden terug aan de vooravond van ons Mallorca criterium. Traditiegetrouw worden de vrouwen getrakteerd op een etentje met de helden. Normaal laten we geen fans toe zo kort voor de wedstrijd maar voor de diehards maken we graag een uitzondering. Dirk had zelfs 2 pronkstukken mee.

De Post ontving ons met open armen, met aperitief, spijs uit alle continenten en vele drankjes nadien. De vrouwen konden nog de hele nacht doorgaan, maar voor ons stopt de nacht rond 5 uur. Iemand had het slimme idee om taxi Fred af te zeggen, en te voet naar de luchthaven te stappen . 5u15 bij Frank en dan met onze rollators, lees koffers, heel de buurt hebben we wakker gemaakt. Gelukkig was de regen juist gestopt.

Op de luchthaven kennen ze ons natuurlijk al en in een wip waren we door de controles. Enkel Koen werd gefouilleerd, ik zou dat zelf niet durven. Koffietje, en chocoladekoek

Om 9u30 waren we al geland, en Peter effe daarna. De auto ophalen en naar Pollenca onder de mooie zon.

We hebben geluk en ongeluk: de villa is opgeruimd en onmiddellijk beschikbaar en beantwoordt volledig aan onze wensen. Maar de frigo werkt niet. Bier en gin tonic dan maar in de ijskast, dat wordt straks ijsjes likken.

Tjess en ik hebben ondertussen met Peter in F1 stijl inkopen gedaan, menig vrouwmens zou trots op ons zijn. Niks vergeten behalve zout, peper, suiker, wc papier (er zijn hier maar 2 rolletjes, dus iedereen is al preventief geweest haha ). Behoorlijk hongerig verorberen we alle 5 stokbroden, op ons terras, heerlijk bij 25 graden.

De fietsen zijn ondertussen ook al geleverd en worden door ons gepersonialiseerd. En dan het moment suprême: onze nieuwe truitjes. We hebben precies onze maten wat onderschat ofwel is onze spiermassa toegenomen tijdens de voorafgaande trainingsweken. Strak in het pak worden de eerste 40 km en 400 hm afgelegd, met een tussenstop in het heel romantische Alcúdia. 

De beren onder ons wagen nog een duik in het zwembad. De aperitief is nog niet koud genoeg. We zijn noodgedwongen erg gezond bezig. Wie had dat ooit van ons verwacht!

Restaurante La Fonda de l’Aigua is ons plan vanavond: 

https://maps.app.goo.gl/ed1VEyL9uUZNo7SQ6?g_st=com.google.maps.preview.copy